Ja euh… sorry. Jullie moeten echt nog even wachten op de grote onthulling. Maar er zijn wel al wat sneak peeks. Hij is inmiddels bijna af, maar het duurde veeeeeel langer dan ik had gedacht (story of my life…) Dus toen ik onderweg een pasprobleem tegenkwam dacht ik dat het wel interessant zou zijn om dat hier te bespreken.
Hier liet ik het al vallen: ik maakte een straight size 8 die eigenlijk niet helemaal overeenkwam met mijn maten. Dat was achteraf gezien niet zo’n briljante move. Had ik maar naar de centimenters moeten kijken. In inches ziet het verschil er altijd zo klein uit en denk ik dat het wel meevalt. Niet dus. Maar goed. Ik had mijn jurk dus een halve maat te groot geknipt.
Als de naden van een jurk verticaal lopen, zoals hier het geval is, noemen we dat een prinsessenlijn. Er zijn verder geen coupenaadjes: de vorm van de jurk wordt volledig gecreëerd door de kromming van de patroondelen. Behalve dat deze prinsessenlijn heel mooi is (oooh!), is hij ook vrij makkelijk aan te passen (aaah!).
Watch and learn.
Het pasprobleem zag er als volgt uit:
Ugh! Een gapende side-boob. De halve maat te groot verklaart niet helemaal het pasprobleem, want op dit punt had ik er al 6 cm tussenuit gehaald (2 in elke zijnaad, en 2 middenachter). Maar de constructie van de jurk zit zo in elkaar dat je pas echt kan zien wat de pasvorm is, als de bandjes erop zitten. *Lachen, want dat is één van de laatste stappen in het proces.
Het lijkt op deze foto alsof ik even lekker aan mijn eigen boobies zit (zou ook zomaar kunnen overigens. Ik doe dat all the time), maar ik tracht hier in feite te laten zien hoe ik het teveel aan stof samenvouw, op het midden van de naad.
Comme ca!
Hier zie je dat het echt een behoorlijke hap is… een centimeter of 4 op het breedste punt. Maar ook kun je hier zien dat je het teveel aan stof precies weg kunt nemen op de plek waar toch al een naad zit. M.a.w. het is gewoon een kwestie van lostornen en opnieuw naaien. Het jammere was dat ik in dit geval het hele beleg los moest tornen, evenals de bandjes. Anders was het helemaal eenvoudig geweest.
Dit is de situatie vóór de aanpassing:
De twee naden die je hier ziet gaan we dus innemen. Het beleg, bandjes etc. zijn hier al losgetornd, dat leek me niet zo interessant om mee te nemen in de uitleg.
Hier zie je één van de naden. Speld af waar je wilt gaan naaien. De huidige naad laat ik gewoon nog zitten. Je weet nooit of er misschien nog meer of toch minder ingenomen moet worden. En dan is het fijn om een referentiepunt te hebben.
Na het naaien. Maak een zo mooi en geleidelijk mogelijke kromming.
Als je ze allebei ingenomen hebt, probeer je de hele mikmak uiteraard nog een keer aan. Beoordeel de pasvorm kritisch, want dit is je kans om het goed te doen. Je weet nu hoe hoog de jurk komt en hoe alles valt.
In mijn geval resulteerde dit in het iets langer door laten lopen van de inname. Je ziet hierboven dus drie stiklijnen. Zolang je alles aan- en afhacht is er niks aan de hand. Zodra je tevreden bent met de pasvorm, ga je de oude stiksels verwijderen. Ik weet zelf dat de binnenste stiklijnen de juiste zijn, dus verwijder ik de buitenste stiklijnen heel voorzichtig met een tornmesje.
Kijk, oude stiksels verwijderd; Alles netjes opengestreken en dan alleen zometeen nog even bijwerken met de lockmachine zodat de naden overal even breed zijn.
De pasvorm van de deelnaden is nu dus correct. We hebben echter wel een nieuw probleem gecreëerd: Een hap van 1,5 cm in de okselnaad. Precies op de plek waar we de prinsessenlijn hebben ingenomen. What to do?
Nee echt. Gewoon knippen. Maak een zo geleidelijk mogelijke lijn richting het bovenste puntje. Je kunt het uittekenen, but me… I like to live dangerously…dus ik deed het een beetje op het oog. Je kunt wel, als je de ene zijkant geknipt hebt, de beide zijden op elkaar leggen en ze op die manier symmetrisch knippen.
Kijk s even! Keurig geknipt en gelockt en netjes ingenomen. Zie je niks meer van.
That’s it!
Tenzij je een beleg hebt, dan moet je dat ook nog even aanpassen…
Leg de jurk met beide (symmetrische) helften op elkaar. Dus de twee zijnaden op elkaar. Speld (als dit nog enigszins past), het oude patroondeel van het beleg op je jurk. Middenvoor op middenvoor. Als je geluk hebt kun je er een beetje doorheen kijken en evt. voelen hoe de nieuwe randen van je jurk lopen. Aftekenen en uitknippen.
Bij mij paste het gewoon uit mijn oude beleg. Lekker makkelijk, want dat is al verstevigd. En we houden niet van werkverschaffing.
Kijk. Dat lijkt er meer op.
Vooruit, een kleine sneak peek.
Hij is bijna af nu. De schouderbandjes moeten nog vastgezet worden en hij moet nog omgezoomd worden. Bijna bijna bijna!
Goede uitleg! Leuk om te zien hoe jij dat doet. Ik heb me laatst voorgenomen om vanaf nu alleen nog maar dingen met een prinsessenlijn te naaien, is echt zoveel makkelijker aan te passen dan coupenaden!
LikeLike
Gaaf hoor, ik blijf geweven stof voor mezelf maar uitstellen 🙂
LikeLike
Leuke foto’s! en knap hoor hoe je het doet. ik snap geen bal van naaien, maar dit is dus precies het verschil tussen een beetje aanmodderen en excelleren! chapeau!
LikeLike
En by the way….prachtige stof! staat heel mooi bij je.
LikeLike
Pingback: Gemaakt: Derby Dress Maxijurk | Maak Het Met Rachel