Op stoffenjacht: Stoffenwinkel in Montfoort

Raad eens wie er mooie stof gescoord heeft voor een winterjas? Uhhu.

Ik begon mijn herfstvakantie met een bezoekje aan de lapjesmarkt in Utrecht – mijn versie van een goede start- en viel daar als een blok voor een donkerrode wollen mantelstof. Ik was kennelijk zo in love, dat ik vergat voering en alle fournituren te kopen (wat er overigens nogal wat zijn- daarover later meer).

Een goed excuus om een paar dagen later richting Montfoort te rijden; voor mij de dichtstbijzijnde bakstenen stoffenwinkel, op 18 km. Een paar km verderop ligt Linschoten (je weet wel, waar ik die lingeriecursus deed… bij Lijfgoed), dus als je wilt sla je twee vliegen in één klap.

De winkel heet Zigzag. Tja… dat is natuurlijk wel een beetje een gedateerde naam. Maar hee… don’t judge a book by it’s cover! 🙂

Het winkeltje is werkelijk prop- en propvol. Ik vind dat helemaal prima. Een tikkie onoverzichtelijk misschien, maar beter te veel dan te weinig, non?

De eigenaresse, Leny, weet precies waar alles ligt en is heel behulpzaam. Zeker om hulp vragen dus, want de kans is groot dat je niet direct vindt wat je zoekt. Ze dacht mee met mijn project. Dat vond ik supertof. Met aandacht geholpen worden in een goede winkel… daar kan online shoppen of de lapjesmarkt toch echt niet tegenop he?

Voorin de winkel is een grote kast met wol. Ik ben er snel aan voorbijgelopen, zodat ik niet in de verleiding zou komen, haha!

De achterwand staat vol met knopen en lintjes. Yum yum.

Superveel fournituren en naaihulpjes. Ook in de kastjes onderin liggen nog allerlei spullen. Leny vond er voor mij o.a. schoudervullingen (niet die schuimrubberen, maar echt goeie couturevullingen…).

Ik ben nu een paar keer bij Zigzag geweest, en steeds ben ik er goed geslaagd. EN goed geholpen. Dat laatste is zeker een reden om vaker terug te komen. Het is altijd fijn om -zeker bij een omvangrijk project als een winterjas- eens ideeën van een ander te horen. Bovendien had ze alle fournituren die ik nodig had. Wat wil een mens nog meer?

Verder kocht ik er voering (zwart), een stukje nepleer (zwart) en prachtige knopen (ook zwart). Tot mijn grote vreugde had ze dus paardenhaar-versteviging (dat ga ik gebruiken in plaats van vlieseline), allerlei couture-padding, mooie metalen ritsjes en grote aannaaibare drukknopen. Nu nog beginnen… yikes!

View this post on Instagram

A post shared by Rachel Pieters (@rachel.pieters)

Voor de duidelijkheid: de rode wol kocht ik niet hier, al de rest wel.

Wat ligt er op jouw naaitafel? En heb je ook wel eens schrik om aan een nieuw project te beginnen?

*Deze blog is onderdeel van de serie Op Stoffenjacht.